Els Verfaillie: vrijwilligster en adoptieouder (madrina)
Haar passie om kinderen les te geven heeft haar helemaal tot in Nicaragua gebracht.
Ze is gedreven, ze is enthousiast en ze is sympathiek.
Els Verfaillie was op studiereis naar Litouwen toen haar leerkracht vroeg waarom ze een bachelor lager onderwijs volgde. Ze wou lesgeven in landen waar het nodig is/was. Toen vertelde de leerkracht haar over een vriend met een vzw. Na een korte uitleg was Els overtuigd. Een impulsieve beslissing, maar niet één waar ze spijt van heeft
The journey began with a 100 smiles waiting
Haar reis begon met 2 uur vertraging voor de eerste vlucht. Het eindigde met verloren bagage en een afgelaste vlucht. Zeggen dat Murphy zijn best deed was een understatement. Toch heeft niemand Els kunnen stoppen om naar Nicaragua te gaan.
Met gebrekkig Spaans begon ze de eerste weken les te geven. Na drie weken intensief ondergedompeld te zijn in een taalbad, kon ze al redelijk gesprekken voeren met de lokale bevolking. De opgedane kennis van Spaans, een wereldtaal, heeft haar nadien heel veel geholpen tijdens haar reizen.
Eerste indrukken?
Wat haar het meest opviel was de maturiteit van haar leerlingen. “De kinderen waren zo zelfstandig.” Ze gaf als voorbeeld een uitstap die ze met haar leerlingen had gedaan. Tijdens de wandeling langs de rivier gingen de voeten van haar leerlingen vuil worden. Ze namen spontaan plastic en bonden het rond hun voeten. Zo bleven die proper.
Wat betekent dit voor jou?
Een vrijwilliger zijn bij Auténtico is meer dan lesgeven in een prachtig land en in een verwelkomende gemeenschap. Het doet je sterk in je schoenen staan en leert je knopen doorhakken.
Els heeft in elk geval de smaak voor Nicaragua te pakken, en jij?
“Het land is robuust en oprecht. Het is er niet kraaknet zoals in België. Het is zich nog aan het ontwikkelen, het is eerlijk. Het land straalt good vibes uit. Hoe kan het ook anders? Good people, good vibes. Gewoon weg HEER-LIJK.”