Het opmaken van het jaarverslag is elk jaar een stevige uitdaging. Niet alleen het verzamelen van financiële gegevens en het schrijven van teksten vraagt de nodige inspanning, vooral het doorspitten van de vele foto’s die het afge-lopen jaar zijn gedeeld en het maken van een zorgvuldige selectie vergt tijd.
Achter elke foto schuilt een verhaal: een ervaring, een herinnering, een succes, een proces of een realisatie. Elk jaar opnieuw voel ik een enorme trots over wat we samen hebben bereikt, ondanks de moeilijke omstandigheden. Ook dit jaar is dat niet anders. De outdoorklas werd opnieuw opgebouwd nadat houtwormen zich daar hadden genesteld, het dak werd waterdicht gemaakt, de septische put geledigd, meubelen opgeknapt, schoolpakketten uitgedeeld, dagelijks maaltijden bereid en het team ter plaatse werd versterkt.
En natuurlijk werd er ook volop geleerd en gestudeerd. Onze leerlingen blinken uit op hun scholen en delen hun kennis met vrienden, zowel binnen als buiten ons project.
Na het vertrek van onze lokale directeur Ingrid Flores kwam Xiomara Bolaños ons team versterken. Xiomara, die haar opleiding binnen ons project heeft afgerond, heeft zich de afgelopen maanden ontpopt tot een uitstekende leider. Streng en rechtvaardig bewaakt ze onze kwaliteit en zet ze zich in om het project verder te versterken waar ze maar kan.
Dit alles is mogelijk dankzij de tomeloze inzet en steun van jullie: de vrijwilligers, adoptieouders, sponsors en sympathisanten. Hoewel het dictatoriale regime mij en velen anderen de toegang tot het land heeft ontzegd, bewijst het project dat het sterker is dan ooit.
Met dankbare groet,
Philip Vertriest
Ons jaarverslag is op eenvoudig verzoek aan te vragen. Dit drempeltje is alweer om onze mensen in Nicaragua te beschermen.